مایکروسافت از هفتهی پیش، انتشار آپدیت اکتبر ۲۰۱۸ را پس از رفع باگها، مجددا برای ویندوز ۱۰آغاز کرده است؛ باگهایی که بهحدی اذیتکننده شده بودند که ردموندیها را مجبور کردند آپدیت اکتبر را از حالت انتشار خارج سازند.
در زمان انتشار اولیهی آپدیت اکتبر، عدهای از کاربران ویندوز ۱۰ مدعی شدند که پس از نصب این آپدیت، برخی از فایلهای روی سیستمشان پاک شده است. درحالی که مایکروسافت انتشار مجدد این آپدیت را از چندین هفته پیش برای کاربران اینسایدر آغاز کرده بود، اما تاکنون شاهد انتشار گستردهی آن برای عموم نبودیم. مایکروسافت در اصل قصد داشت کاربران اینسایدر، باگهای باقیماندهی احتمالی را پیدا کنند تا مجددا بههنگام انتشار عمومی، مشکلات پیشین گریبانگیر کاربران نشوند.
همانطور که ذکر کردیم، سرانجام پس از گذر یک ماه از انتشار آپدیت اکتبر ۲۰۱۸ برای کاربران اینسایدر، این آپدیت بهصورت عمومی از هفتهی گذشته در دسترس قرار گرفته است. جان کیبل، سرپرست بخش مدیریت برنامه سرویسهای ویندوز در مایکروسافت، در این رابطه میگوید که او و تیمش بازخوردهای بهدسترسیده از کاربران اینسایدر را که شامل میلیونها نفر میشوند، بهخوبی پیگیری کردهاند و حال دیگر تمامی مشکلات مربوط به حذف شدن فایلها در آپدیت اکتبر ویندوز ۱۰ مرتفع شدهاند.
از زمان آغاز انتشار مجدد این آپدیت در هفتهی گذشته، تنها درصد کمی از کاربران قادر به دریافت آن بودند؛ اما با گذر زمان، این آپدیت برای دیگران نیز منتشر شده است و اگر هنوز آن را دریافت نکردهاید، بهتر است به بخش Windows Update سری بزنید. با اینوجود، مایکروسافت گفته که این آپدیت ممکن است برای برخی کاربران در دسترس قرار نگیرد: «اگر ما تشخیص دهیم که دستگاه شما با مشکلاتی مثل عدم سازگاری یک اپلیکیشن بهخصوص با آپدیت جدید، مواجه است، تا زمان برطرف شدن آن مشکل، آپدیت اکتبر ۲۰۱۸ را برای شما منتشر نخواهیم کرد. حتی اگر از طریق Check for updates هم اقدام کنید، به این آپدیت دسترسی پیدا نخواهید کرد».
Microsoft در سال ۲۰۱۸، با مشکلات متعددی در زمینهی آپدیتهای Windwos 10 مواجه شد؛ ردموندیها ابتدا انتشار آپدیت آوریل ۲۰۱۸ را بهدلیل مشکل صفحهی آبی مرگ به تعویق انداختند و پس از نصب این آپدیت روی بیش از ۶۰۰ میلیون دستگاه، مجبور شدند که مشکل مربوط به فریز شدن دسکتاپ و کروم را برطرف کنند. اگر پیگیر اخبار بوده باشید، میدانید که این شرکت پس از مواجهه با مشکلات بزرگی در آپدیت اکتبر ۲۰۱۸، مجبور شد آن را از حالت انتشار خارج سازد.
آسیبپذیریهای امنیتی Spectre و Meltdown همچنان اینتل و AMD و دیگر تولیدکنندگان ریزپردازنده را دنبال میکند. بعد از افشای اولیهی این باگ و انتشار بستههای بهروزرسانی مشکلدار، اینتل امیدوار بود که ریشهی این مشکلات عمیق خاموش باقی بماند. باوجوداین، اینگونه نشد و مصرفکنندگان و تجار و سازندههای پردازندهها با آسیبپذیری دیگری مواجه هستند. پیشبینی (Foreshadow) نام این آسیبپذیری است که درادامه آن را بررسی میکنیم.
Foreshadow که بهنام «نقص پایانهی سطح یک (L1FT)» نیز شناخته میشود، آخرین رخنهی امنیتی است که بر پردازندههای اینتل تأثیر گذاشته است. باگ پیشبینی (Foreshadow) درکنار باگهای Spectre (شبح) و سقوط (Meltdown) تعداد آسیبپذیریهای اینتل را به عدد سه رساند.
این رخنهی امنیتی از سه بخش تشکیل شده است: اولینِ آن ویژگی افزونههای حفاظت امنیتی اینتل (Security Guard Extensions (SGX را هدف قرار میدهد. این ویژگی در نسل هفتم پردازندههای اینتل معرفی شد که برای حفاظت از کد از تغییرات غیرمجاز طراحی شده است. دو بخش دیگر تقریباً بر تمام نسلهای CPUهای اینتل تأثیر میگذارد.
رخنهی پیشبینی نتیجهی تحقیقات امنیتی گروهی دو گروه مستقل است:
پروفسور توماس وینیچ از دانشگاه میشیگان توضیح میدهد:
این حمله از شش ماه پیش از تکنیکهایی استفاده میکند که به حملات Meltdown بسیار شبیه است. بااینحال، متوجه شدیم بهطور ویژه بخش قفلشده در پردازندههای اینتل را میتوانیم هدف قرار دهیم. این کار اجازه میدهد اطلاعات دلخواهتان را از این مناطق امن و پنهان خارج کنید.
مسئلهی اصلی روشن است؛ رخنهی پیشبینی اجازهی دسترسی به اطلاعات محرمانهی ذخیرهشده در حافظهی رایانه را میدهد. دستورالعملهای فنی اینتل بیان میکند که حوزههایی از حافظه را میتوان با علامت اجازهنداشتن برای دسترسی علامتگذاری کرد؛ اما نقطهی مقابل درست است. ماشین اجراکنندهی کد مخرب یا ماشین مجازی مهمان روی سرور اَبری، ممکن است به قسمتهایی از حافظه دسترسی داشته باشد که نباید به آن دسترسی داشته باشد و درنتیجه، شاید دادههای حساس را افشا کند.
در مطلبی در وبگاه اینتل چنین آمده است:
گزارشی دربارهی چگونگی استفاده از این روشها در دنیای واقعی دریافت نکردیم؛ اما این امر بیشتر بر نیاز همه به رعایت بهترین اقدامهای امنیتی تأکید دارد.
این وبگاه درادامه توضیح میدهد که چگونه پردازندههای آینده از همان آسیبپذیری رنج نمیبرند.
در Foreshadow سه آسیبپذیری مجزا وجود دارد که هرکدام کد CVE مخصوص خود را دارد:
۱. CVE-2018-3615: آسیبپذیری افزونههای حفاظت امنیتی (SGX) که باعث میشود سیستم اجازهی افشای اطلاعات مقیم در حافظهی پنهان سطح یک را داشته باشد؛
۲. CVE-2018-3620: بر سیستمعاملها و حالت مدیریت سیستم (SMM) و سیستمهایی تأثیر میگذارد که از حالت اجرای پیشبینیپذیر استفاده میکند و ترجمهی آدرسها ممکن است باعث دسترسی غیرمجاز به افشای اطلاعات مقیم در حافظهی پنهان سطح یک شود؛
۳. CVE-2018-3646: بر ماشینهای مجازی اثر میگذارد. این آسیبپذیری ممکن است با اجازهی دسترسی محلی با مجوز کاربر، اجازهی افشای اطلاعات مقیم در حافظهی پنهان سطح یک را به هکر مهمان بدهد.
صفحهی توضیحات CVE اینتل همچنین فهرست کاملی از سیستمعاملهای مبتنی بر اینتل را معرفی میکند که از آسیبپذیریهای Foreshadow اثر میپذیرد. این فهرست را براساس مدل CPU خود بررسی کنید.
نخست باید اشاره کنیم که تا وقتی سیستم خود را کاملاً بهروز نگه دارید، در امان هستید. گروههای تحقیقاتی که بهطور جداگانه Foreshadow را کشف کردند، جزئیات آسیبپذیری را در ماه ژانویه به اینتل اعلام کردند. بدینترتیب، اینتل برای توسعه و انتشار وصلهی امنیتی زمانی طولانی داشته است.
علاوهبراین، محققان و اینتل بر این نکته تأکید میکنند که این حملات بهندرت اتفاق میافتد. دلیل این امر آن است که مهارت و هزینهی لازم برای انجام این حمله انجامش را دشوار میکند؛ ازاینرو، استفاده از حملات بدافزار و روشهای فیشینگ (Phishing) بسیار آسانتر است.
اینتل با فروشندگان سیستم و سازندگان تجهیزات و دیگر شرکتهای توسعهی سیستمها برای طراحی وصلهی امنیتی همکاری کرده است. این امر به حفاظت از سیستمها دربرابر این روشها میتواند کمک کند.
گفتنی است اغلب کاربران ویژگی SGX اینتل را بهکار نمیگیرند؛ بنابراین، دادههای حساس خود را در آنجا ذخیره نمیکنند. همچنین، Foreshadow اثری را در فایلهای لاگ (Log) معمولی رها نمیکند. بنابراین، با نگاه به این فایلها اثری از حملهی امنیتی نمیتوانید پیدا کنید. هرچند هکری که مهارت کافی برای چنین حملهای داشته باشد، اثری در فایلهای لاگ نخواهد گذاشت.
ممکن است از ماشین مجازی (VM) در رایانه برای داشتن کپی از سیستمعامل دیگر استفاده کنید. VMها برای آزمایش توزیعهای جدید لینوکس یا راهاندازی نسخهی قدیمی ویندوز برای استفاده از برنامهی خاص مفید است.
ماشینهای مجازی بهوفور در محیطهای سرویسدهندهی اَبری مانند آژور (Azure) یا AmazonAWS استفاده میشود. اجرای همزمان ماشینهای مجازی اجازه میدهد با استفاده از یک سختافزار سرویسهای بیشتری استفاده شود.
این موضوع بسیار مهم است که ماشینهای مجازی در سرویسدهندههای اَبری از یکدیگر مجزا باشد. این دقیقا کاری است که Foreshadow انجام میدهد؛ یعنی ازطریق جداسازیهای اشارهشده عمل میکند و به ماشین مجازی اجازه میدهد تا دادهها را از روی ماشینهای مجازی دیگر بخواند.
در سالهای نخست ظهور اندروید، بهروزرسانیهای نرمافزاری این سیستمعامل در زمانهای مشخصی منتشر نمیشدند. بارها پیش میآمد که این بهروزرسانیها برای گوشیهای اندرویدی در بازههای زمانی مختلف یا حتی چندین بار در طول سال، منتشر میشدند. بااینحال، گوگل این روزها رویکردی منظمتر از قبل در پیش گرفته و هر سال ماهانه، یک بهروزرسانی عمده و چندین بهروزرسانی کوچک امنیتی را برای گوشیهای مبتنی بر اندروید منتشر میکند.
با اینوجود اگر گوشی شما همچون محصولات سری نکسوس و پیکسل ساخت گوگل، سیستمعاملاندروید خالص نداشته باشد، قطعاً هیچگاه نمیتوانید از زمان انتشار بهروزرسانی جدید یا حتی انتشار و عدم انتشار آن برای دستگاه خود، مطمئن باشید.
در بیشتر مواقع، کاربران جدید اندروید پس از اطلاع از عدم انتشار بهروزرسانی جدید برای گوشی هوشمند جدیدشان، ناراحت و ناامید میشوند. مسئلهی آزاردهندهی دیگر این است که در برخی موارد حتی گوشیهای جدیدی هم که به بازار عرضه میشوند، مبتنی بر جدیدترین نسخهی سیستمعامل اندروید نیستند. که باید از خود پرسید، دلیل این موضوع چه میتواند باشد؟
برخلاف اکوسیستم ios که اپل سالانه، چند دستگاه جدید مبتنی بر آن منتشر میکند، اندروید اکوسیستمی بسیار شلوغتر (و در نتیجه بینظمتر) دارد. در حقیقت هر شرکت تولیدکنندهای میتواندتبلت یا گوشی هوشمند خود را بسازد، آن را به اندروید مجهز کند و سرانجام بهدست مشتریانش برساند. در بازهی زمانی ۱۰ ساله بین سالهای ۲۰۰۷ تا ۲۰۱۷، فقط ۱۴ دستگاه آیفون مختلف روانهی بازار شد اما در همین بازهی زمانی، هزاران گوشی اندرویدی از سوی شرکتهای مختلف عرضه شدهاند. تعجب نکنید، هزاران؛ این رقم واقعی است!
علاوهبر این، گوشیهای اندرویدی در زمینهی قطعات سختافزاری تنوع بسیار بیشتری دارند و این سیستمعامل موظف است با آنها همگام شود. برخی از گوشیها در ردهی محصولات بسیار ارزانقیمت جای میگیرند که بیشتر، ساکنین کشورهای در حال توسعه برای رفع نیازهایشان از آنها استفاده میکنند. برخی دیگر از گوشیها، اصطلاحاً «پرچمدار» هستند که به سختافزاری قدرتمند تجهیز میشوند. پرچمداران اندرویدی در اکثر مواقع، صرفنظر از پردازنده، به سختافزاری قدرتمندتر از آیفونهای اپل مجهز هستند.
با این وجود، مجموعهای از گوشیهای اندرویدی هستند که با نگاهی اجمالی به آنها میتوان متوجه شد، از لحاظ چرخهی بهروزرسانی سیستمعامل و پشتیبانی از محصول، بسیار به آیفونها مشابه هستند پیکسلهای گوگل از جمله محصولات مذکور هستند؛ گوشیهای هوشمندی که گوگل خود بهصورت اختصاصی تولید میکند و محبوبیت چشمگیری هم دارند.
درحالی که تمام شرکتهای سازندهی گوشیهای هوشمند میتوانند روی دستگاه خود، نسخهی سفارشیسازیشدهای از اندروید قرار دهند، پیکسل که برندی متعلق به خود گوگل است، به اندروید خالص مجهز میشود. این نسخه از سیستمعامل گوگل، در حقیقت یگانهترین و مرتبترین تجربهای را ارائه میدهد که میتوانید از اندروید تصور کنید. گوگل، خودش روی انتشار بهروزرسانی برای پیکسلها نظارت میکند، بنابراین این محصولات عموماً نخستین گوشیهایی هستند که در زمان انتشار جدیدترین نسخهی اندروید، آن را دریافت میکنند.
بااینحال، داستانِ سایر محصولات کاملاً فرق میکند.
سازندگان گوشیهای موبایل نظیر سامسونگ، اچتیسی و هواوی برای اینکه بتوانند سیستمعامل اندروید را در دستگاه خود استفاده کنند، لازم است درایورهای این سیستمعامل را بهطور ویژه برای دستگاههای خود شخصیسازی کنند. این درایورها در اغلب موارد، متنبسته (Closed Source) هستند و این یعنی فقط خود آن شرکت میتواند آنها را بهروزرسانی کند. بدیهی است که گوگل نمیتواند بههمینسادگی نسخهای از اندروید را به انتشار برساند که با همهی دستگاههای بازار کار کند. در حقیقت، گوگل نسخهی جدید را منتشر میکند و بعد، این سازندگان گوشیها هستند که باید وارد عمل شوند و آن نسخه را برای همهی دستگاههای خود، شخصیسازی و منتشر کنند.
البته هماهنگشدن یک نسخه از اندروید با گوشیهای مختلف، فقط ازطریق درایورها انجام نمیشود. بسیاری از شرکتهای سازندهی گوشیهای موبایل اندرویدی مثل سامسونگ و الجی (و البته دیگر شرکتهای شناختهشده) برای اینکه گوشیهایشان را به دستگاهی منحصربهفرد تبدیل کنند، روی سیستمعامل آنها پوستهی اختصاصی قرار میدهند (مثل One UI برای گوشیهای جدید سامسونگ، EMUI برای گوشیهای هواوی و...).
به همگی عملیان و کارهایی که بیرون از سایت شما جهت سئو سایت انجام می شود را سئو خارجی می گویند.
برای نمونه شما مطالب سایت خویش را در شبکه های اجتماعی اشتراک گذاری می کنید , از سایت های سایر برای خود لینک گرفتن می کنید , برای سوداگری خودتان تبلیغات متنی و بنری اتمام میدهید و بسیاری موارد سایر … برخی از مهم ترین فاکتور های سئو خارجی را در پیوسته می توانید مطالعه کنید.
سئو خارجی سایت
سئو بیگانه سایت
لینک سازی (بک لینک) : یکی از مهم ترین و دوست داشتنی ترین روش های سئو وردپرس به زبان ساده و سئو خارجی سایت لینک سازی می باشد.
یعنی شما از سایت های دیگر برای سایت خویش لینک اخذ می کنید. زمانی که یک سایت با رتبه بالا به سایت شما لینک می دهد یعنی سایت شما دارای محتوای نکوداشتن است و گوگل از این مورد خوشش می آید و یک نمره مثبت به سایت شما می دهد.
اما لازم است بدانید از هر جایی هم نمی توانید لینک بگیرید چرا که بک لینک های خوب و بک لینک های بد داریم.
گوگل به طور جدی با سایت هایی که اقدام به تعبیه بک لینک می کنند تصادف می کند. لینک سازی به این معنا نیست که شما با پرداخت هزینه مشخصی به فرض نمونه 200 لینک برای سایت خویش بگیرید.
این مورد برخلاف قوانین گوگل می باشد و سبب پنالتی شدن سایت شما خواهد شد. بک لینک ها باید طبیعی باشند و شما آنها را به چهره دستی از سایت های معتبری اخذ کنید.
برای مثال در مجلس های مختلف ثبت نام کنید و در صفحه پرفایل کاربری خود آدرس سایتتان را قرار دهید. یا در سایت های گوناگون که دسته ارسال نقطه نظر دارند نظر ارسال کرده و آدرس سایت خویش را در تقسیم آدرس سایت درج کنید الی متعلق به سایت لینک دریافت کنید.
همچنین لازم به بیان است که لینک ها باید کاملاً طبیعی به نظر برسند. اگر شما به ناگهانی 100 ها بک لینک روانه سایت خویش کنید گوگل به شما شک خواهد کرد و سبب جریمه و پنالتی شدن سایت می شود. بهتر است روزانه 3 الی 4 بک لینک خوب برای سایت خود اخذ کنید.
اشتراک گذاری در شبکه های اجتماعی: به اشتراک قراردادن یا مطالب سایت در شبکه های اجتماعی از ماضی لغایت کنون گرد از فاکتورهای سئو خارجی سایت می باشد.
در این شیوه شما مطالب و محتوای سایت خویش را در شبکه های اجتماعی به اشتراک می گذارید. در این چهره علاوه بر اینکه یک لینک از این شبکه های نیرومند مانند فیسبوک , توییتر , لینکدین و … گرفتن می کنید.
با این کار سبب می شوید دوستان و اعضای صفحه حساب کاربری شما در شبکه های اجتماعی وارد سایت شما شوند. در ضمن تعداد بازدید , تعداد نظرات و تعداد لایک ها در شبکه های اجتماعی بر اساس اعلام گوگل در سئو مطالب کارایی گذار می باشد.
تبلیغات در سایت های مختلف: تبلیغات گرد از مهم ترین کارهایی می باشد که هر کسب و کاری باید برای جذب مخاطب و مشتری بیشتر اقدام به سپریدن آن کند.
شما با تبلیغات می توانید کاربران زیادی را به سمت خویش جذب کنید. حال تبلیغات روش های مختلفی دارد مانند تبلیغات متنی , بنری , رپورتاژ آگهی و …. یکتا از بهترین و کارایی گذارترین روش های تبلیغات برای سایت رپورتاژآگهی می باشد که در این روش شما یک مقاله برای سایت های مختلف ارسال می کنید و آنها مقاله را در سایتشان منتشر می کنند البته داخل مقاله باره نظر چند لینک به سایت شما هستی دارد. این گونه تبلیغات و دریافت لینک طبیعی ترین گونه اخذ لینک می باشد.
همانطور که میدانید، سیستمعامل ویندوز این قابلیت را در اختیار شما قرار میدهد که پس از گذشت مدتی از غیر فعال بودن و استفاده نکردن از آن، سیستم شما به حالت خواب، خاموش یا قفل برود. اما مسئلهای که وجود دارد این است که بعد از عملیات قفل (Lock) ویندوز، مانیتور شما بهصورت خودکار خاموش نخواهد شد و این امر موجب استفادهی بیهوده از برق میشود.
با این توصیفات، چگونه میتوان کاری کرد که با زدن کلید میانبر قفل ویندوز (Win + L)، نمایشگر هم بدون تنظیم دستی و بهصورت خودکار خاموش شود؟
ما به شما نرمافزار کمحجم و پرتابل MPowerSaverرا پیشنهاد میکنیم که در عین سادگی و علاوه بر قابلیت خاموش کردن خودکار نمایشگر بعد از هر بار قفل، امکان زمانبندی برای ریستارت، هایبرنیت و خاموش شدن را در اختیار شما قرار میدهد.
نرمافزار MPowerSaver کمحجم است و نیازی به نصب ندارد. این نرمافزار را میتوانید را از این لینک دانلود کنید. برنامه را اجرا و یک بار برای همیشه آن را به حالت دلخواه خود تنظیم کنید. آیکون این برنامه در نوار وظیفه قرار میگیرد. میتوانید برای ادامهی کار، پنجرهی اصلی برنامه را ببندید یا روی گزینهی Minimize کلیک کنید تا تنها آیکون آن در نوار وظیفه ویندوز نشان داده شود.